NINAKKAY FULL PART

എഴുത്തുകാരി: റീനു വിവാഹം കഴിഞ്ഞ ഉടനെ തന്നെ ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാർ അലക്സിനെയും ആൻസിയെയും ഏറ്റെടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു… ഇടയ്ക്ക് സണ്ണിയെ വിളിച്ച് അലക്സ്‌ പറയുന്നത് കേട്ടു, ” അളിയാ ഫോട്ടോ എന്നും പറഞ്ഞു ഒരുമാതിരി വൃത്തികെടിന് ഒന്നും എന്നെ വിളിക്കരുത്, അതൊന്നും എനിക്ക് പറ്റില്ല..! ഒന്നാമത് ഞാൻ ഈ കുന്തം എല്ലാം കൂടിയിട്ട് ചൂട് എടുത്തു നിൽകുവാ, അതിൻറെ കൂടെ എന്തെങ്കിലും അവൻമാർ എന്നോട് പറഞ്ഞാൽ സത്യമായിട്ടും ഞാൻ വല്ലതും പരിസരം മറന്ന് ചെയ്തു പോകും…!അതുകൊണ്ട് അളിയൻ നേരത്തെ അവന്മാരോട്…

എഴുത്തുകാരി: റീനു കല്യാണസാരി അല്ലാതെ ഉള്ള സാധനങ്ങൾ വേണ്ടേ, കല്യാണം കഴിഞ്ഞ പള്ളിയിലേക്ക് പോകാനും ഒക്കെ ഡ്രസ്സ്‌ വേണ്ടേ…? അതു നോക്കണ്ടേ…? ചുരിദാർ നോക്കാമല്ലേ…? ആശയാണ് ആൻസിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചത്…. ” സാരി അല്ലേ കുറച്ചുകൂടി നല്ലത്….! അലക്സിന്റെ ആ ചോദ്യത്തിൽ എല്ലാവരും ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് നിശബ്ദരായി പോയിരുന്നു… പെട്ടെന്നു നിലനിന്ന നിശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം ജീനയാണ് ആദ്യം പൊട്ടിച്ചിരിച്ചത്, പുറകെ ആശയുടെയും സണ്ണിയുടെയും ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു… ആൻസി മാത്രം ഒരു അത്ഭുതത്തിൽ…

എഴുത്തുകാരി: റീനു പിറ്റേന്ന് ആഘോഷത്തോടെ ആയിരുന്നു ആ വീട് ഉണർന്ന്…. രാവിലെ ബന്ധുക്കളെ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു ആൻസിയുടെ വീട്…. വാട മുല്ല നിറത്തിലുള്ള കല്ലുകൾ പതിപ്പിച്ച ജോർജറ്റിൻറെ സാരിയായിരുന്നു വിവാഹനിശ്ചയത്തിന് ആയി അവൾ തിരഞ്ഞെടുത്തിരുന്നത്…. മിതമായ ഒരുക്കങ്ങളിൽ അവൾ അതിസുന്ദരിയായി തിളങ്ങി… പള്ളിയിലെത്തി അച്ഛൻറെ ആശീർവാദങ്ങളും ഫോട്ടോഗ്രാഫറുടെ നിർദേശങ്ങൾക്ക് അനുസരിച്ച് അലക്സിന് ഒപ്പം നിൽക്കുമ്പോഴും ഹൃദയമിടിപ്പ് വർദ്ധിക്കുന്നത് ആൻസി അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ഇടയ്ക്കിടെ പാറി എത്തുന്ന അവന്റെ നോട്ടങ്ങൾ അതിൻറെ അർത്ഥം തിരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൾ…വാട മുല്ല നിറത്തിലുള്ള കുർത്തയും…

എഴുത്തുകാരി: റീനു ” സ്നേഹിക്കാൻ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അറിയില്ല, അക്കാര്യത്തിൽ ഭാഗ്യവതി ആയിരിക്കും…. മറുപടി കേൾക്കാൻ നിൽക്കാതെ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ചേച്ചി ഉള്ളിലേക്ക് ഓടിയപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിലായിരുന്നു അത്രമേൽ തീവ്രമായി ആയിരിക്കും ചേട്ടായിയെ ചേച്ചി സ്നേഹിച്ചിട്ട് ഉണ്ടാവുക എന്ന്….. എന്നിട്ടും എന്തേ ചേച്ചി ഇങ്ങനെ ഒരു തീരുമാനമെടുത്തത്…. അതായിരുന്നു എൻറെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു നിന്ന ചോദ്യം, റൂമിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ കുറേസമയം മനസ്സിൽ ചേട്ടായി തന്നെയായിരുന്നു…. ബഹുമാനം അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ആ മുഖത്തിനോട് ഇന്നുവരെ തോന്നിയിട്ടില്ല, ആദ്യം കാണുമ്പോൾ…

എഴുത്തുകാരി: റീനു അവിടേക്ക് ആൻസി ചെന്നപ്പോൾ ആരും വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. നേരിയ തോതിൽ മഴ പൊടിഞ്ഞതുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾ മില്ലിന്റെ അരികിൽ ഇരുന്നു…. ശക്തമായ മഴത്തുള്ളികൾ പെട്ടന്ന് മണ്ണിനെ പുണർന്ന വേളയിൽ തൂവാനം അവളിൽ ചിത്രപണികൾ തീർക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ പതുക്കെ ഓടി അകത്തേക്ക് കയറിയിരുന്നു അവൾ….. അതിന് ശേഷം ജീന പറഞ്ഞു തന്ന അനന്ദുവിന്റെ നമ്പറിൽ വിളിച്ചു വിവരങ്ങൾ പറഞ്ഞു, വരണ്ട എന്നും അറിയിച്ചു…… കുറേ വട്ടം ഫോൺ അടിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് സിദ്ധാർത്ഥ് ഫോണെടുത്തത്, നോക്കിയപ്പോൾ അനന്തു ആണ്….

എഴുത്തുകാരി: റീനു  ആൻസി അവനിൽ നിന്ന് മിഴികൾ വേർതിരിച്ചു… അവനെ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ കഴിയാതെ അവൾ പെട്ടെന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി, ചെറുചിരിയോടെ അവളെ അനുഗമിച്ചവനും, ” എത്ര നേരമായി സമയമെന്നാണ് നിന്റെ വിചാരം, നീ വരാഞ്ഞിട്ടാണ് ആ കൊച്ചു കഴിക്കാഞ്ഞത്, നിന്നെ നോക്കിയിരുന്നത് ആണ്… ഇപ്പോൾ തന്നെ മണി ഒമ്പത് മുക്കാലായി…. ഗ്രേസി മകനെ കുറ്റപ്പെടുത്തി… ” മോള് വീട്ടില് നേരത്തെ കഴിക്കുമായിരിക്കുമല്ലേ… ആൻസിയോട് ആയി ചോദിച്ചു, ” അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല അമ്മച്ചി, പ്രത്യേകിച്ച് ജോലിക്ക് പോകുന്നത് കൊണ്ട്…